Op zondag 30 november opent bij EVA STEYNEN.DEVIATION(S) de tentoonstellingWHAT HAPPENS TO MATTER, een dialoog tussen het werk van PAUL GEES en ARPAÏS DU BOIS. Een ontmoeting tussen twee complementaire werelden.
De titel verwijst naar de materie die de kunstenaars zich door de jaren heen eigen hebben gemaakt. Meer bepaald de manier waarop beide kunstenaars zeer bewust een voortdurend worden evoceren vanuit die specifieke materie. Een gebeuren van wát zich voor-doet, maar ook een uitpuren tot een essentie die er toe doet, een verschil maakt.
Voor ARPAIS du bois (1973) vormt de basismaterie bij uitstek de vluchtige, haar omringende werkelijkheid. Welbepaalde ervaringen, emoties, gesprekken 'materialiseert' zij tot woord-beelden in grafiet, inkt, houtskool en verf op papier en op doek. In haar atelier vormen haar schriften vol dagboektekeningen door de jaren heen hoge stapels. Met haar selectie voor 'What happens to matter' anticipeert ze op het werk van Paul Gees. Naast de kleine tekeningen presenteert ze tevens enkele grotere werken op papier en op doek. Het zijn robuuste parels, nog ongeslepen door het be-grijpend denken alsof ze vanuit het niets aan ons opdoemen: portretten van een innerlijk zelf. Ze (re)presenteren de zeer bewuste, sensitieve en analytische blik waarmee ARPAÏS du bois in de wereld staat. Taal en figuur ontstaan hier tegelijkertijd. Het vervloeien van woord en beeld lijkt te stollen in het zien en gezien worden, onaf, haast onvatbaar, alsof we getuige zijn van het moment dat vooraf gaat aan het begrijpen; het worden van de betekenis. Het oeuvre van ARPAÏS du bois is een voortdurend her-denken van de sensitieve werkelijkheid - verborgen onder de sedimenten van het zien - tegen het vergeten in.
ARPAÏS du bois, 2014 ARPAÏS du bois, 2014
PAUL GEES (1949) laat een continue spanningsboog ontstaan tussen hout, metaal en steen. Al meer dan 30 jaar is hij actief als kunstenaar. Zijn werk is aanwezig in tal van collecties, zowel privé als publiek. Hout en metaal bewerkt hij vanuit hun structurele en fysische eigenschappen, zoekend op de grens van hun specificiteit, tot uitgepuurde, geometrische sculpturen. Terugkerend element in zijn assemblages is steeds de steen, robuust en onbewerkt. De kracht van dit natuurobject laat hij letterlijk inwerken op de sculptuur tot een vernuftig, dynamisch evenwicht tussen licht en zwaar. Voor 'What happens to matter' maakte Paul Gees een 'reenactment' van 5 horizontalen; een sleutelwerk uit 1983 aan het begin van zijn carrière als beeldhouwer, maar dat niet meer bestond. Ook toont hij enkele nieuwe wandsculpturen met hout of phl-meubelplaat en steen, alsook een nog nooit getoonde tekening uit 1989. Voor zijn uitgekiemde assemblages maakt hij telkens een studietekening. Soms staan de tekeningen ook op zich, onafhankelijk van de uitvoerbaarheid. De inbreng van een element in metaal in de tweedimensionale ruimte en de zuivere, krachtige lijnzetting puren het duale evenwicht tussen licht en zwaar nog verder uit.
Eva Steynen, november 2014
