Home

ALL ABOUT STACKING

 

Drawings by Christian Van Haesendonck 

meeting sculptures by 

Anna Godzina, Dries Van Laethem, 

Fran Van Coppenolle, Liesbeth Henderickx, 

Robert Soroko and Simon Masschelein

Brought together by Hans Theys

 

08/11 – 14/12/2019

 

 

I.

 

Deze tentoonstelling ontstond als stukjes vallende domino waarbij de ene specifieke vraag resulteert in een overwacht antwoord, vanuit een intuïtieve nieuwsgierigheid waaruit uiteindelijk het niet vanzelfsprekende als een vanzelfsprekendheid in elkaar valt. Het werd tevens een ontmoeting van generaties en mensen die deugd hebben in het plezier van het maken. Van mensen die hun schouders zetten onder een jonge generatie. Het geheel oogt als een vreugdevol stapelen van vormen en lagen. Ik hoop dat u ook, fijne bezoeker, de bezieldheid van deze generaties aanvoelt. Mij maken ze alvast blij. (Eva Steynen)

 

 

II.

 

Van Eva Steynen ontving ik een erg fijne uitnodiging : graag wilde ze tekeningen uit mijn zwarte serie tonen in galerie Eva Steynen Deviation(s) en stelde zij me voor om één of meerdere kunstenaars uit te nodigen. De genoemde reeks bestaat uit verfschetsen die ik met gouachestiften maakte op hergebruikt materiaal. Daarop waren nog enkele perforaties en andere elementen te zien uit een vorig leven als fotoalbum. Uit deze getekende reeks toon ik hier een aantal originele versies zowel als even grote prints op dibond. Het leek mij boeiend de papieren werelden via het fotoprintmedium in een nieuwe existentie te doen treden. Ik vroeg Hans Theys of hij de tentoonstelling wilde cureren en suggereerde hem en Eva enkele mogelijkheden. In zijn antwoord had hij het over ‘andere, vaak heel jonge mensen die prachtig werk maken (…), heel goede beeldhouwers die nieuwe assemblage-achtige sculpturen maken — nieuw omdat ze ambachtelijk te werk gaan, maar tegelijk collageren met materialen als marmer, ijzer, hout, polyester’. Ik bezocht hun groepsshow 'Vrijheid Vandaag' en was overtuigd. Als affichebeeld koos ik mijn kleine tekening en collage World map with some parts missing, naar de gravure door Frans Hogenberg van cartograaf Gerard Mercator in zijn 62ste jaar, een verwijzing naar het stapelen uit de tentoonstellingstitel en het verlangen naar vormen van orde en overzicht, steeds weer kwijt te spelen en opnieuw te bedenken. (Christian Van Haesendonck, 7-11-2019)

 

 

III.

 

De geologische structuur van deze tentoonstelling vindt een lokaliseerbare aanvang in 1981, toen Hans Theys (°1936) door de kunstenaars Christian Van Haesendonck, Guy Van den Heule en Louis Peeters werd uitgenodigd zijn dichterlijke woordstapelingen voor te lezen tijdens de vernissages van hun tentoonstellingen. Theys hield van de rare koppen die Van Haesendonck toen met verf gestalte gaf op papier. Later ging Van Haesendonck zich wijden aan het meticuleus stapelen van langgerekte kanttekeningen in de marges van officiële documenten die hem als hoge regeringsfunctionaris onder ogen kwamen. Enkele keren nam Theys dit werk op in groepstentoonstellingen, bijvoorbeeld in Lokaal 01 in Breda en in Nicc, Antwerpen. Vandaag vroegen Van Haesendonck en Eva Steynen of Theys enkele kunstenaars wilde uitnodigen werk te presenteren als antwoord op Van Haesendoncks nieuw werk, dat zich aanbiedt als een onbewuste fusie tussen zijn allereerste werk en de iele randtekeningen. (Nog steeds hebben ze iets wankels, deze vlakke bouwsels, en lijken ze zich, in hun krijtachtige gedaante, amper te kunnen vastklampen aan het papier.) Theys stelde het werk voor van drie dames en drie heren wier werk hij bewondert omdat het op een nieuwe, vrije manier gestalte geeft aan het traditionele beeldhouwen. Nieuwe materialen worden hier samengebracht met oude, hout en steen worden opnieuw gekapt of gepolijst, ijzer wordt gesmeed of gelast en al deze materialen worden aan elkaar geschakeld als heterogene sprinkhaanpoten, staketsels of anderszins onzekere, tastende, moedige en tedere dingen. (Carla Van Campenhout, 1 november 2019)

 

 

 

 

ANNA GODZINA

 

 

 

Anna Godzina bouwt met alledaagse materialen dansante sculpturen, zoekend naar de spanning tussen mechanica en esthetiek. Haar werk ontstaat vanuit een nieuwsgierigheid naar de mogelijkheden en de eigenschappen van materialen zoals metaal en hout. Aan ontstane, vaste vormen voegt ze een variabele factor toe, aangedreven door kleine propellertjes en motortjes. Een hoelahoep wordt een gekke sculptuur draaiend rond zijn as. Een gitaarsnaar houdt een spanning vast die elk moment kan open springen. De klank van de techniek krijg je er bij, als dartelende mechaniekjes uit een hedendaagse wankelende tijd. 

Anne Godzina (°1990 Moldavia, leeft en werk in Antwerpen) stelt tentoon sinds 2012. Ze toonde haar werk in groep in Moldavie, Roemenië, Polen en sinds 2016 in België en Nederland. Bij haar afstuderen dit jaar aan de KASKA werd ze bekroond met de Prijs Hugo Roelandt 2019, de Prijs Stichting Mathilde Horlait-Dapsens 2019 en de STRT schot prize 2019. https://annagodzina.com

 

DRIES VAN LAETHEM

 

 

Dries Van Laethem zijn meestal metalen sculpturen spelen met materialen en referenties aan oude meesters. Het kleine werkje Ouwehand's heeft een onbepaalde grappige vorm, alsof het net uit een doosje sprong. Buisjes versneed hij en reeg hij opnieuw aan elkaar. De draaiende beweging zet het ganse hebbeding onder spanning. Een spanning die vastzet in het metalen voetje. De lichtheid en de ogenschijnlijke nonchalance geven het beeld zijn poëtiek. Bij La Chasse worden de onderdelen van een metalen rek herschikt, gebogen en gelast tot een gestroomlijnde haast abstracte figuur, de poten tot hun essentie herleid. De stokkige benen en lijf lijken die van een groot insect dat met zijn doorzichtige vorm en groene kleur toch opgaat in de omgeving. Het maakproces laat hij duidelijk zichtbaar door buigen en draaien of klodderige, blote lasnaden. We zien een stakerige esthetiek waar je blij van wordt.

Dries Van Laethem (°1996 B, woont en werkt in Gent) zijn werk was jongstleden te zien in De Biënale van België in Gent, De Biënnale Aardenburg in Nederland, ‘The Old Up and Down’ in zowel D'apostrof, het Antwerp Art Pavilion en Gallery Annie Gentils. ‘The Gathering’ en ‘Listenting to form’ in Panthera Today en ‘Small Is Beautiful’ in Galerie Francis Carrette, Brussel.

 

 

FRAN VAN COPPENOLLE

 

 

Fran Van Coppenolle haar vrolijke en kleurrijke objecten hangen in de ruimte als vreemde semaforen uit een andere wereld. De basisschetsen worden ruimtelijke geraamtes, dragers van kleurrijke elementen geleend van andere gebruiksvoorwerpen. Fijne, vederlichte metalen staafjes worden gebogen, gevlochten en gesoldeerd tot onvatbare open vormen. Flarden textiel zijn tussen de graten van de sculptuur genaaid, vrolijke weefsels als een strakgespannen huid van lijn en vorm. ‘Complementaire prikkels bij de vorm,’ zo zegt Van Coppenolle, ‘ze beïnvloeden elkaar en vloeien in elkaar als huid en geraamte. Altijd een voelbare tochtende binnenkant. Een werveling van lege ruimte in een strakgespannen volume laat de kleuren helderder worden tussen de graten van de sculptuur.’ Je ziet altijd de binnenkant zoals je door een geraamte heen kan kijken. De titels refereren als tekens aan een classificeren in kleur, materie en kwantiteit. Ondertussen blijven sculpturen onbezonnen dartelen en hun eigen tekentaal kwetteren in de ruimte. Heerlijk!

Fran Van Coppenolle (°1998, woont en werkt in Wingene) haalt momenteel haar master in de kunsten, haar werk was onlangs te zien tijdens de Kunstenfestival Aardenburg in Nederland.

 

LIESBETH HENDERICKX

 

 

Liesbeth Henderickx toont in haar werk de steen zoals die uit een steengroeve komt, nog ongevormd. Met de nadruk op de materie, enkel één zijde gepolijst, de golven van het relief volgend. Over het hier getoonde werk Maverick stelt Hendrickx: ‘De steen in de tentoonstelling was origineel deel van de installatie ‘The introduction of a complex relation between two blue hardstones’. Deze steen was een buitenbeentje in de installatie. Hierdoor kan hij voor mij als object getoond worden. De steen bestaat voornamelijk uit de korst van het eigenlijke arduin. Korsten zijn lagen die gevormd zijn tussen massief arduin, een deel van deze korstlagen bestaat voornamelijk nog uit steenkool en is hierdoor veel poreuzer. De korsten van het arduin kent geen technische toepassing en zal altijd een restmateriaal zijn. De korst heeft geen commerciële waarde. De korst mag nooit zonder toestemming de groeve verlaten. Hierdoor kwam ik pas heel laat met de eerste korst in aanraking. Tijdens een rondleiding door mijn favoriete arduingroeve vond ik een korst buiten op de parkeerplaats. Het gepolijste stuk in de steen toont de overgang tussen de korst en de arduin. De titel Maverick verwijst naar de oorspronkelijke betekenis van het woord namelijk merkloos vee dat van de kudde afdwaalde en hierdoor het dier als eigendom van… in twijfel werd getrokken.’

Liesbeth Henderickx (°1991) studeerde aan Kask Gent en was een laureate aan het Hisk (2017-2018). Ze won de nationale prijs Mark Macken voor beeldhouwkunst (2016). Enkele recente tentoonstellingen: ‘Violent Tendencies’ at Extra City Kunsthal in Antwerp (BE), ‘On Materiality’ in Dash, Kortrijk (BE) en ‘Balls & Glory bij Rudolf Janssen in Brussel.

 

ROBERT SOROKO

 

 

Robert Soroko zoekt naar manieren om zijn sculpturen handmatig te laten bewegen, ze getuigen van een uitgepuurde eenvoud en toch zijn ze robuust. De getoonde bamboe sculptuur maakt deel uit van de ‘Wall Series’, elkaar opvolgend, met telkens een andere ingreep, naargelang hun materialen en de ruimte waar ze gepresenteerd worden. De manshoge bamboe zweeft aan de muur, balancerend tussen twee zwartmetalen grijpende vormen. Ze lijken de bamboestaaf met metalen moeren als grijpnapjes in evenwicht te houden. Het geheel kan in en uit elkaar geschoven worden zodat we met de eigen handen een draaibeweging kunnen maken. De zwart, metalen structuren herinneren aan organische vormen, als dragers van omhulsels voor oude mythen.

Robert Soroko (°1990, woont en werkt in Antwerpen) was KASKlaureaat voor de prijs van de tekenkunst in 2015 en de beeldhouwkunst in 2019. Zijn werk was in 2018 onder meer te zien in The ‘Old Up & Down’ (curator Hans Theys) in galerie d'Apostrof, Meigem, Galerie Annie Gentils en Antwerp Art Pavillion; ‘Cook it, Boil itBake it or Forget it’ (curator Nadia Bijl) Zuiderpershuis, Antwerpen en dit jaar ‘Artist proposal for a private composition #3’, Aboutart, Antwerpen; Kunstenbiënnale Aardenburg, Nederland; PHP4, Rooms, Pink House, Antwerpen

 

SIMON MASSCHELEIN

 

 

Simon Masschelein zijn poëtische bouwsels zijn bedacht vanuit het gewricht. Koude en warme materialen omhullen elkaar en maken gestapelde evenwichtsoefeningen. Zijn werk is een zoeken naar hoe verschillende materialen te verbinden. Een zelf gekapte en bewerkte steen van rosso barocco, een harde moeilijk bewerkbare steen omhult hij met een dikke laag geraspte kurk. Het kurken omhulsen of is het eerder een verband herinnert aan het schrank gestapel van een bakstenen muur. De rode stof van de bewerkte steen dringt door de voegen heen. Dat maakt de overbrugging van de twee materialen waziger en zachter. De grappige figuur reikt de hoogte in met twee verbonden takken kurkeik. Een protese voor de ingetogen figuur om tot ooghoogte te reiken en onze aandacht te vragen. Ook de tweedelige figuur Mei verbindt verschillende materialen zoals metaal en steen tot een soort functieloos telescopisch object. De nadruk ligt op het scharnier dat het stenen onderdeel haar telescopisch vermogen toont. Heel de sculptuur plooit en schuift open. Het gaat niet om de fysieke beweging, om het spel tussen onderdelen, die statisch mentaal bewegen. 

Simon Masschelein (°1994 ) Master in de beeldhouwkunst in 2018 en was Laureaat van ‘Msk Remastered’ en ‘Ithaka’, Leuven. Zijn werk was onder meer te zien in ‘Listen to the Form’ en ‘The Gathering’ in Pandora Today in Brussel. Vorig jaar in de door Hans Theys samengestelde tentoonstelling ‘The Old Up and Down’ (Galerier D’Apostrof, Meigem, Art Pavillion, Antwerpen, Galerie Annier Gentils, Antwerpen) en dit jaar in de Biennale van Aardenburg (NL).

 

CHRISTIAN VAN HAESENDONCK

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Christian Van Haesendonck (°1957) toonde zijn werk in meerdere solo- en groepstentoonstellingen in galerie EL, Welle, als kunstenaar-curator in Marion De Cannière Artspace Antwerpen, nam deel aan groepstentoonstellingen in Nicc Antwerpen, in Lokaal 01 Breda en in Eva Steynen Deviation(s). Recentelijk cureerde hij de herdenkingstentoonstelling met boekpublicatie 'Paul Rigaumont and Friends' in het voormalig atelier van de kunstenaar en co-cureerde de eindejaarsshow 'Werk-Stuk-Object' in Kaska-dko.